Πνιγμένα στα απόβλητα και τα λύματα τα ποτάμια μας

Επιβεβαιώνονται τα δημοσιεύματα και καταγγελίες για την ανεξέλεγκτη μόλυνση του ποταμού Αλιάκμονα της Εθελοντικής Οργάνωσης Αλιάκμων Greece που κάνει σοβαρό περιβαλλοντικό έργο, αλλά και το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου Νίκου Βάνη για την συστηματική περιβαλλοντική καταστροφή του Αλιάκμονα, με το παρακάτω δημοσίευμα της εφημερίδας Έθνος.

Σύμφωνα με έρευνες του ΑΠΘ, η ποιότητα των νερών στα πεδινά τμήματα μεγάλων ποταμών που καταλήγουν στον Θερμαϊκό είναι «εξαιρετικά προβληματική»

Ως «εξαιρετικά προβληματική» χαρακτηρίζεται η ποιότητα των νερών στα πεδινά τμήματα πολλών μεγάλων ποταμών όπως ο Πηνειός, ο Στρυμόνας καθώς και οι Αξιός, Γαλλικός και Αλιάκμονας, που καταλήγουν στον Θερμαϊκό.
Σύμφωνα με έρευνες από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης τα ανεπεξέργαστα λύματα και απόβλητα επιβαρύνουν πολύ την ποιότητα των υδάτων, κάτι που αποτυπώνεται σε βιολογικούς παράγοντες, όπως: φυτοπλαγκτόν, υδατικά μακρόφυτα, μακροασπόνδυλα και ψάρια.
Την ίδια στιγμή μια νέα «καμπάνα» από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο απειλεί την Ελλάδα, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε τη χώρα μας για ελλιπή εφαρμογή Οδηγιών.
«Τα διαθέσιμα βιολογικά δεδομένα, με βάση την Οδηγία 2000/60, για τα περισσότερα μεγάλα ποτάμια (Αξιός, Πηνειός κ.ά.), τις λίμνες της Μακεδονίας και Θράκης, τα μεταβατικά ύδατα (π.χ. δέλτα του Αξιού) και τα παράκτια ύδατα (π.χ. Ορμος Θεσσαλονίκης) έχουν δείξει ότι η οικολογική ποιότητά τους κυμαίνεται από μέτρια έως και κακή.

Η παρακολούθηση της ποιότητας των υδάτων μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει -πλην εξαιρέσεων- με βιολογικά ποιοτικά κριτήρια. Η περιστασιακή παρακολούθηση σημαίνει ότι δεν είμαστε εντάξει με την Οδηγία», επισημαίνει η κ. Μαρία Λαζαρίδου, καθηγήτρια Βιολογίας στο ΑΠΘ.
«Σχεδόν σε όλα τα ποτάμια, το νερό στο ορεινό τμήμα είναι πολύ καλό, ενώ στα μεσαία τμήματα όλα τα ενδεχόμενα είναι πιθανά όσον αφορά την ποιότητα των υδάτων.

Αναγκαία έργα 

Το κυρίως πρόβλημα όμως εντοπίζεται στα πεδινά τμήματα ποταμών όπως οι Πηνειός, Αξιός και Αλιάκμονας, όπου η κατάσταση είναι εξαιρετικά προβληματική και απαιτούνται έργα αποκατάστασης. Ομως πρέπει να προσέξουμε ώστε οι οποίες παρεμβάσεις να γίνουν αφού πρώτα σταματήσουν οι πιέσεις, δηλαδή οι επιρρίψεις ανεπεξέργαστων λυμάτων, αποβλήτων κλπ. Αν δεν σταματήσει αυτό, τότε άδικα θα ξοδέψει χρήματα το κράτος.

Εμείς μετράμε τα δενθικά μακροασπόνδυλα (μικρά ζωάκια κολλημένα στον πυθμένα) με βάση τον ελληνικό βιοτικό ειδικό δείκτη. Πρόκειται για μια σύνθετη μέτρηση, που συνεκτιμά το είδος των οικογενειών από ζωάκια, την αφθονία και ευαισθησία τους στη ρύπανση κλπ.

Μελετάμε το ποτάμι από πάνω μέχρι κάτω, το σαρώνουμε στην κυριολεξία. Οι μετρήσεις γίνονται σε δύο η τέσσερις εποχές, ώστε να υπάρχουν συγκριτικά στοιχεία», λέει η κ. Λαζαρίδου και προσθέτει: «Υπάρχει ένα πρόγραμμα από το ΥΠΕΧΩΔΕ που αφορά όλα τα νερά στην Ελλάδα. Ομως το χρηματικό ποσό που διατίθεται θα επαρκούσε μόνο π.χ. για τα ποτάμια ή τις λίμνες ή τα παράκτια ύδατα.

Κυρίως όμως λείπει το... προηγούμενο πρόγραμμα για τους σταθμούς αναφοράς. Πρόκειται για την τυπολογία ποταμών, λιμνών, παρακτίων που εκκρεμεί. Τώρα θέλουν να γίνει ταξινόμηση... Δυστυχώς το πρόβλημά μας είναι ότι ποτέ δεν μπαίνουμε εις βάθος. Κοιτάμε να τα κουκουλώσουμε και δεν σκεφτόμαστε το μέλλον ή τα παιδιά μας».

ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΕΛΛΙΠΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΑΥΡΩΟΟΔΗΓΙΑΣ 

Η Ευρωπαϊκή Οδηγία για την πολιτική των υδάτων υποχρεώνει τα κράτη-μέλη να έχουν σε τουλάχιστον καλή χημική κατάσταση τα υπόγεια ύδατα και καλή οικολογική κατάσταση τα ποτάμια, τις λίμνες, τα μεταβατικά και τα παράκτια ύδατά τους μέχρι το 2015.

http://www.ypeka.gr/LinkClick.aspx?fileticket=SqN825USVsA%3d&tabid=245&language=el-GR 

«Η Οδηγία για τα εσωτερικά ύδατα έχει ενσωματωθεί στην ελληνική νομοθεσία. Διαπιστώνονται ωστόσο σημαντικές ελλείψεις.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε, στις 21/3/2007, να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο γιατί η Ελλάδα δεν έχει ακόμη προσδιορίσει γεωγραφικά τις λεκάνες απορροής, δεν έχει παραδώσει αναφορές για τα χαρακτηριστικά των λεκανών απορροής, για την επισκόπηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων και την οικονομική ανάλυση της χρήσης του νερού», λέει η κ. Μ. Λαζαρίδου.

«Ο νόμος θέτει ως υπεύθυνη την εκάστοτε Περιφέρεια, όμως για ένα ποτάμι μπορεί να εμπλέκονται 3 Περιφέρειες. Ενώ η Οδηγία μιλά για λεκάνη απορροής, το ΥΠΕΧΩΔΕ δεν έχει δημιουργήσει ειδικούς Φορείς. Παράλληλα σε περιπτώσεις διασυνοριακών ποταμών η Οδηγία λέει ότι πρέπει να υπάρχει συνεργασία με το άλλο κράτος ή ειδική συμφωνία.

Συνεπώς ελλοχεύουν κίνδυνοι αποτυχίας της εκπλήρωσης του περιβαλλοντικού στόχου της Οδηγίας για καλή οικολογική ποιότητα ως το 2015».

Έθνος